زلزله ها در شهرهای ایران و در کشورهای مختلف، به خاطر عدم اجرای صحیح وال پست و مهار لرزه ای این اجزا، سبب استفاده از وال مش به عنوان جدیدترین روش اجرا شده است. وال مش به نوعی یک سیستم نوین برای مهار لرزه‌ای دیوارهای غیر سازه ای در ساختمان های مختلف می باشد. سیستم وال مش از توری های فایبرگلاس با چشمه ها و گرماژ‌های مختلف تشکیل شده است که به صورت عمودی، همواره بر روی دیوارها متصل می گردند. استفاده از وال مش مزایای مختلفی دارد که شامل: مقاومت بالا، نصب آسان، انعطاف پذیری بالا، وزن کم، مقاومت در برابر خوردگی و…، می باشند. برای آشنایی بیشتر با وال مش و تفاوت آن با وال پست در ادامه مطلب همراه ما باشید.
منظور از وال مش چیست؟
در واقع این روش به نوعی یک سیستم جدید برای مهار کردن لرزه دیوارهای غیرسازه ای در انواع ساختمان ها می باشد. زلزله های اخیری که در کشورهای مختلف و در ایران رخ داده بیانگر این است که بخش عمده ای از خسارات مالی و تلفات جانی به خاطر اجرای غیر سازه ای ساختمان ها به خصوص در بخش دیوارها می باشد. لذا؛ برای مهار لرزه ای دیوارهای غیر سازه ای و حفظ ساکنین و کاهش خسارات، از وال مش ها استفاده می کنند. وال مش دارای سیستمی است که متشکل از توری های فایبرگلاس با چشمه ها و گرماژ‌های مختلف می باشند که بر صورت عمودی بر روی دیوارهای غیر سازه ای اجرا می گردند. وال مش ها انواع مختلفی دارند که هر یک از آن ها جایگزین مناسبی برای وال پست های سنتی فلزی و بتنی هستند.
به عبارت دیگر سیستم وال مش در اصطلاح به فرایند مهار لحظه ای دیوارها با کمک شبکه الیافی می گویند که در این سیستم دیوارها با کمک نوارهای الیاف شیشه ای یا همان فایبرگلاس با کمک پلاستر(سیمانی و گچی) پوشش داده می شوند و استحکام می گیرند. این سیستم همواره بر اساس ضوابط پیوست ۶ آیین نامه ۲۸۰۰ نصب می شود و استفاده از آن باعث افزایش یکپارچگی استحکام دیوارها می شود.
در این سیستم هیچ محدودیت طولی برای اجرای دیوارها وجود ندارد و به همین دلیل نیازی به اجرای وادار نیست. بر اساس پیوست ۶ آیین نامه وال مش، به دو لایه پلاستر قبل و بعد از نصب مشق بر روی سطح دیوار نیاز دارد. در نهایت نیز این مجموعه به وسیله نبشی یا ناودانی و…، به اسکلت اصلی ساختمان وصل می شوند.
اجزا و مصالح وال مش کدامند؟
برای اجرای این سیستم به اجزا و مصالح مختلفی نیاز است که تعدادی از اصلی ترین آن ها عبارتند از:
توری وال مش
یکی از مهم ترین مصالحی که برای اجرای این روش نیاز است، توری می باشد. این توری همواره در دو نوع توری فایبرگلاس مقاوم به قلیا و مش فایبرگلاس معمولی می باشند. با توجه به جزئیات اجرایی سازه می توان از یکی از این دو توری استفاده کرد.
پلاستر وال مش
به ماده ای که از آن برای نصب انواع توری ها ستفاده می کنند، پلاستر گفته می شود. برای اجرا همواره دو نوع پلاستر وجود دارند که شامل: نوع گچی و سیمانی هستند. نوع گچی همواره برای مکان هایی که گچ کاری می شوند، مورد استفاده قرار می گیرد و نوع سیمانی نیز برای جایی که با دوغاب سیمان سنگ کاری یا کاشی کاری می شود، مورد استفاده قرار می گیرد. پلاستر گچی از ترکیب پودر گچ مواد معدنی و مواد افزودنی با آب تولید می شود و از این ماده به عنوان اندود بر روی سطوح مختلف استفاده می کنند. گاهی اوقات از پلاستر گچی برای زیبایی و مراقبت از سطح در برابر آسیب ها و عوامل مخرب محیطی نیز استفاده می کنند.
پلاستر گچی دارای ویژگی هایی است که شامل چسبندگی بالا، گیرش سریع، عایق صوت و حرارت، مقاومت در برابر خوردگی و تثبیت کامل تورهای فایبرگلاس می باشند. پلاستر سیمانی نیز از ترکیباتی که پایه سیمان دارند؛ استفاده می کنند. پلاستر سیمانی باعث کاهش کاهش ترک خوردگی دیوار شده و تا حد زیادی مقاومت دیوار را نیز افزایش می دهد. نوع سیمانی هم به عنوان یک لایه پوششی چسبنده در بر روی توری های فایبرگلاس استفاده می شود. اما، این پلاستر برای پوشش سطوح بتنی، دیوارهای آجری و بلوک ها نیز کاربرد دارد. استفاده از آن مانع نفوذ رطوبت حرارت و سایر عوامل محیطی به دیوار می شود.
پروفیل نبشی و ناودانی
همواره از پروفیل نبشی و ناودانی برای نصب وال مش ها و به خاطر مهار لبه های دیوار استفاده می کنند. نبشی ها و ناودنی ها همواره در ابعاد و اندازه های مختلفی تولید می شوند که در استفاده از وال مش ها باید سایز و ابعاد درستی از آن ها انتخاب شوند.
چسب پایه اپوکسی
همواره برای تثبیت انواع پروفیل های نبش و ناودنی بر روی دیوارها از چسب پایه اپوکسی استفاده می کنند. گاهی اوقات برای اتصال محکم نبشی ها از میخ تفنگی نیز به جز چسب پایه استفاده می نمایند.
وال مش چگونه در دیوارها اجرا می شود؟
اجرای والمش ها در ساختمان های مختلف، دارای اصول و قواعد خاصی است که باید در تمامی مراحل این اصول به درستی اجرا شوند. اجرای وال مش در ساختمان ها باید همواره توسط نیروهای ماهر صورت گیرد تا در آینده بروز باعث بروز مشکلات مختلفی نشود. مراحل اجرای وال مش در ساختمان های مختلف شامل موارد زیر هستند:
1. دیوار چینی و دیوارکشی ساختمان ها
اولین مرحله نصب مربوط به دیوار چینی و دیوارکشی ساختمان ها به صورت اصولی و درست می باشد. در واقع، نیازی به ایجاد تغییرات خاص در روند اجرای دیوار در این مرحله نیست و می توان مانند روال گذشته، چیدمان دیوار را با کمک بلوک های بتنی و آجر و…، انجام داد.
2. اجرای لایه اول وال مش
اگر از توری فایبرگلاس برای سازه استفاده شود، باید بر اساس نقشه اجرایی و محل نصب توری لایه اول پلاستر وال مش را بر روی دیوار قرار داد. جنس پلاستر استفاده شده نیز یا از جنس سیمان است یا از جنس گچ که در هر سازه بر اساس شرایط مختلف یکی از آن ها انتخاب می شود. اگر پلاستر گچ استفاده شود، باید نازک کاری بر روی دیوار انجام شود و سپس آن پلاستر بر روی دیوار قرار گیرد. البته در پلاستر نوع دیگر نیز باید نازک کاری بر اساس نوع پلاستر و جنس سیمان به کار رفته مورد استفاده قرار گیرد.
3. نصب توری وال مش
در مرحله بعدی بر اساس دیتیل های اجرایی، توری وال مش بر روی دیوار نصب می شود که بسته به نوع نقشه توری ها می توانند به صورت نواری و یا با فواصل مشخص روی دیوار قرار بگیرند. گاهی اوقات امکان اجرای سر تا سری توری ها نیز برای دیوارها وجود دارد که بسته به نحوه اجرای توری ها، گرماژ و مشخصات آن ها نیز متفاوت هستند. با توجه به پیوست آیین نامه ۲۸۰۰ مقدار الیاف مورد نیاز باید با توجه به مشخصات آن ها مورد استفاده قرار گیرند. به طور مثال: در حالت استفاده توری به صورت نواری حداقل ۱۰۰ گرم بر متر مربع و در حالت استفاده به صورت سرتاسری توری حداقل ۵۰ گرم بر متر مربع در هر سمت دیوار باید از توری ها استفاده شود.
4. اجرای لایه دوم پلاستر وال مش
پس از نصب توری های فایبرگلاس بر روی دیوار برای افزایش حداکثر گیرایی آن ها باید لایه دوم پلاستر وال مش نیز مورد استفاده قرار گیرد. پس از آن نبشی ها و ناودانی ها با استفاده از چسب و یا اجزای مختلف نصب شده و لایه پلاستر باید با همان جنس اولیه لایه اول باشند. در نهایت پروفیل های نبشی باید به سقف و تیر و ستون ها محکم شوند. بر اساس پیوست آیین نامه ۲۸۰۰ در صورتی که حداقل ۵۰ میلی متر کف سازی از پایین دیوار در داخل آن قرار داشته باشد و نیازی به اجرای نبشی بخش پایینی نیست. اجرای وال مش در درز انقطاع و دیوار مشرف مشرف به همسایه دارای ضوابط مشابه با دیوارهای معمولی است و باید در هر دو طرف دیوار به صورت متقارن وال مش انجام شود.
ویژگی ها و مزایای وال مش
استفاده از این سیستم در دیوارهای سازه های مختلف، مزایا و ویژگی های منحصر به فردی دارند که تعدادی از مهم ترین آن ها عبارتند از:
- • پیشگیری از ترک خوردگی دیوار
• پیشگیری از جمع شدن ملات بر روی دیوار
• مقاومت در برابر حرارت و دمای بالا
• مقاومت در برابر هر گونه خوردگی
• دوام و مقاومت در محیط های قلیایی
• مقاومت در برابر کشش و فشارها
• امکان اجرا بر روی انواع دیوارها
• مقابله در برابر زلزله و کاهش انواع ضرر و زیان های مالی و جانی
• وزن بسیار سبک و نصب آسان و سریع
• انعطاف پذیری بالا و سازگاری با سطوح مختلف
• افزایش عمر مفید دیوارها و سازه ها
• کاهش هزینه های ساخت و ساز
وال مش و وال پست چه تفاوتی با هم دارند؟
یکی از مهم ترین تفاوت های این دو در هزینه های نصب است که همواره هزینه نصب و اجرای وال مش کمتر می باشد. در وال مش ها همواره از مصالح کمتری استفاده می شود و نیازی به استفاده از انواع وادارهای عمودی و مهارهای افقی و میلگرد بستر و بست های فلزی و…، نیست. نحوه اجرای وال مش در مقایسه با وال پست راحت تر است و محدودیت طولی وجود ندارد. در وال پست ها کنترل حرکت خارج از صفحه دیوار به کمک نبش های کنترل کننده امکان‌پذیر نیست. در حالی که در وال مش ها امکان پذیر است و استحکام دیوار و مهار آن با وال مش بهتر است.
خلاصه مطلب
امروزه در اغلب سازه ها به عنوان نسلی نوین از وال مش ها به عنوان جایگزین وال پست ها استفاده می کنند که دارای مزایا و قابلیت های بسیار زیادی هستند. برای نصب والمش ها باید از نیروهای ماهر استفاده کرد تا بتوان به طور کامل مهار لرزه ای دیوارهای غیر سازه ای را انجام داد. اگر در این زمینه سوالی دارید و یا می خواهید از قیمت انواع مقاطع فولادی مانند قیمت نبشی ها و قیمت ناودانی ها و…، اقدام کنید؛ می توانید با همکاران ما در فولاد کو ارتباط برقرار نمایید.